انگیزه هایی برای بیشتر خندیدن

دشمن شماره یك استرس:

خنده با كاستن از غلظت هورمون های استرس زای شناور در خون, آثار استرس را

برطرف می كند. پژوهشی كه با تازگی در مورد 50 نفر از متخصصان فن آوری 

اطلاعات در (( بنگلور هند )) انجام شد, نشان داد كه پس از خنده, میزان هورمون 

استرس ( كورتیزول ) در آنان بسیار پایین آمد.

هورمون های شادی آفرین:

خنده به رها سازی (( آندورفین )) منجر می شود. (( آندورفین )) مسكنی است كه خود 

بدن می سازد و افزون بر تسكین دادن دردها , حامل پیام های مهر و دلبستگی 

واحساس دلسوزی و گذشت نیز هست.

تقویت دستگاه ایمنی :

خنده با افزودن بر میزان سلول های ایمنی ضد ویروس, ضدعفونت وضد سرطان, به

تقویت دستگاه ایمنی بدن می پردازد. همچنین میزان (( ایمونوگلوبین A )) را افزایش 

می دهد كه نخستین خط دفاعی بدن در برابر ویروس های عفونی چون

(( سرماخوردگی )) به شمار می رود.

برپایه ی یافته های دكتر (( لی اس برك )), خنده می تواند فعالیت سلول های قاتل كه 

وظیفه ی محافظت از ما در برابر سرطان را بر عهده دارند, بهبود بخشد. 

( پژوهش های بالینی 1989)

(( لابوت )) ضمن تایید گفته های دكتر (( برك )) نتیجه می گیرد كه خنده به بهبود 

دستگاه ایمنی بدن می انجامد. ( خبر نامه ی پزشكی- رفتاری, 1990 ) در پژوهشی

كه در دانشگاه  (( واترلوی كانادا )) انجام گرفت, نشان داده شد كه خنده, 

(( ایمونوگلوبین های  A وG )) را افزایش می دهد.

اكسیژن رسانی و ورزش:

خنده , قلب و عروق را كاملا ورزش می دهد. یك دقیقه خنده ی از ته دل, ضربان 

قلب را افزایش می دهد و اگر خنده, 10 دقیقه ادامه یابد, ضربان قلب به اندازه ی 

استاده از دستگاه های ورزشی , بالا می رود. به گزارش دكتر (( فرای )) , خنده 

ورزشی عالی است. اویك دقیقه خنده ی از ته دل را با 10 دقیقه پارو زدن یا دویدن, 

برابر می داند. (( لوید )) نشان داده خنده ,آمیزه ای ست از دم عمیق و بازدم كامل كه 

منجر به تهویه ای مطبوع و آرامش و رهایی عمیق می شود.

 ( خبرنامه روانشناسی عمومی , سال1983 )

افزایش گردش خون :

خنده , اندام های داخلی را ورزش و ماساژ می دهد و گردش خون به اندام های 

گوارشی و لنف ها را افزون می كند.

خنده با افزایش گردش خون, مواد زاید را از سلول ها تخلیه می كند و بدن را در اوج 

آمادگی قرار می دهد.

افزایش گردش خون در عضلات صورت, چهره را گلگون و درخشان میكند.

هوش هیجانی :

بازی های دسته جمعی برای رشد مهارت های اجتماعی و هوش هیجانی كودكان, 

بسیار حیاتی است و محرومیت از بازی می تواند به ناراحتی های روانی, عاطفی

, جسمانی و مشكلات جسمانی بینجامد. خنده به بازیگوشی های كودكانه می انجامد. 

پژوهش های جدید نشان می دهد بزرگسالان بازیگوش و شاد, همچنان به یادگیری 

مهارت های اجتماعی ادامه می دهند و هوش هیجانی شان را تقویت می كنند.

پویایی گروهی :

سلول های آینه ای مغز موجب می شوند كه ما احساسات و هیجانات افراد پیرامون 

مان را بازتابانیم. بودن دركنار انسان های شاد و خندان, ما را ازخنده های ایشان بهره 

مند و خندیدن را برای ما كاری راحت می كند. هرگاه چشم ما به چشمان كسانی كه 

می خندند می افتد, سلول های اینه ای مغز, خنده های آنان را در ما باز می تاباند ; 

این امر موجب می شود میزان هومون های شادی آفرین, بیش از پیش بالا برود و 

آثار استرس, كاهش یابد.

تقویت روابط اجتماعی :

میزان روابط اجتماعی روزانه ی هر فرد با دیگران, معیار مهمی در سلامتی و طول

عمربه شمار می رود. تمرین (( یوگای خنده )) � به ویژه در باشگاه های خنده � به 

تقویت روابط اجتماعی همدلانه می انجامد كه ثابت شده پس از خوراك و مسكن , 

مهمترین عامل شادمانی افراد است.

برون ریزی :

خنده با از پیش رو برداشتن موانع , راه را برای رها شدن احساسات و هیجانات

سركوب شده ممكن است به ناراحتی های جسمانی, روانی و عاطفی بینجامد و رها 

سازی آنها , می تواند دگرگون ساز باشد. خنده , شیوه ای عالی و بدون خشونت برای 

رها سازی عاطفی و برون ریزی به شمار می رود.

 شما چطور صحبت می‌کنید؟ تندتند مثل آزاده نامداری؟ یا شمرده‌شمرده مثل محمد سلوکی؟ می‌دانستید چگونگی صحبت کردن شما می‌تواند نماینده شخصیت و نوع تفکرتان باشد؟ آیا به تفاوت‌ها و الگوهای گفتاری زنان و مردان توجه کرده‌اید؟ یا به‌طور کلی آیا قبول دارید شخصیت هر آدمی از طریق کلامش خودش را بهتر و بیشتر نشان می‌دهد؟ در اصل در این گزارش همان چیزی را بررسی می‌کنیم که قدیم‌ها به آن می‌گفتند: ?تا مرد سخن نگفته باشد/ عیب و هنرش نهفته باشد...?. این نکات را به خاطر بسپارید تا صحبت کردنتان، معقول‌تر و شنیدنی‌تر باشد.

نکته اول: واژه و صدا

هر واژه، کلمه یا جمله‌ای که در صحبت کردن به‌کار می‌گیریم، در معرفی ما به دیگران و برداشت آنها از شخصیت و رفتارمان موثر است. در حقیقت با نوع کلام خود می‌توانیم دیگران را جذب کلام و در پی آن شخصیت‌مان کنیم یا برعکس اطرافیان را از خود دور کنیم. پژوهشگران دانشگاه میشیگان در آمریکا هم در تحقیقات و پژوهش‌های خود به این نتیجه رسیده‌ بودند که در ارتباطات، نخستین موضوعی که جلب توجه می‌کند، صدا و طرز صحبت کردن طرف مقابل است.

نکته دوم: نه به این شوری شور

همان اندازه که سریع صحبت کردن ارتباط با دیگران را مختل می‌کند، به همان نسبت، کٌند صحبت کردن هم مناسب نیست. تاکید بر یکسری از کلمات به آن اندازه‌ای می‌تواند بر نوع کلام ما تاثیرگذار باشد که تکرار یک کلمه یا صدای بسیار آهسته، بنابراین برای آنکه هر آنچه بیان می‌کنیم به درستی از سوی مخاطب ما دریافت و درک شود، باید تناسبی را میان شیوه صحبت‌کردن، حرکت‌های بدنی و نوع کلمه‌های خود برقرار کنیم.

نکته سوم: کلام زنانه، کلام مردانه

زنان و مردان از روش‌های متفاوتی برای صحبت کردن استفاده می‌کنند که به دلیل روش‌های تربیتی آنها نیست، بلکه این تفاوت‌ها در نیازهای تکاملی آنها ریشه دارد. زنان، الگوهای گفتاری ملایم‌تری را برای ارتباط برقرار کردن میان خود به کار می‌گیرند. این روش، آنها را از برخوردهای تهاجمی مردان حفظ می‌کند؛ به عبارت دیگر از یک سو از تغییرات صدا و زیر و بم کردن صدا در الگوهای کلامی خود استفاده می‌کنند و از سوی دیگر اغلب کلماتی را به‌کار می‌گیرند که بار عاطفی و احساسی بیشتری دارد. مردان برای تاتیرگذار نشان دادن خود گاهی از واژگان درشت یا صدای بلندتری استفاده می‌کنند. همچنین نباید در کلام آنها چندان دنبال واژه‌ها یا کلمات احساسی یا توضیح و تفصیل بیشتر موضوع بود، چراکه اغلب به سرعت به سراغ اصل مطلب می‌روند بی‌آنکه کلام را با عاطفه و احساس یا شرح و بسط بیارایند، اما به‌طور کلی یکسری از الگوهای کلامی در معرفی شخصیت افراد، چه زن و چه مرد، تثبیت شده‌اند.

نکته چهارم: کسانی که صدای آرام دارند...

برخی معتقدند آرام صحبت کردن نشانه تعقل گوینده است و کسانی‌که صدای آرام دارند، ممکن است به مرحله‌ای رسیده باشند که نیازی به شلوغ کردن و ایجاد جنجال نداشته باشند، چراکه آنها از آرامش درون بهره می‌برند. این اشخاص به روابط معمولی و آرام تمایل دارند. گاهی هم ممکن است افرادی که صدای آرام را در کلام خود به‌کار می‌گیرند جزو افرادی باشند که مورد آزار و اذیت صدای بلند والدین، همسر یا دیگران قرار گرفته‌اند و از ترس آنکه مانند آنها شوند از ایجاد صدای بلند خودداری می‌کنند. از سوی دیگر افرادی که اعتمادبه‌نفس پایین دارند، اغلب سریع و با صدایی آرام صحبت می‌کنند.

نکته پنجم: کسانی که صدای بلند دارند...

در برخی از موارد و از دیدگاه‌هایی، صدای بسیار بلند نشانه شخصیت منفی افراد است و گاهی در فرهنگ عمومی از آنان به عنوان گستاخ یا بددهن نام می‌برند. در بسیاری از موارد بلندی صدای افراد، دلایل روحی و روانی دارد. از سوی دیگر این نوع صدا نشان‌دهنده شادی، غرور، جوانی، لذت و خوشی هم به حساب می‌آید، اما اغلب این افراد به دیگران اجازه صحبت کردن نمی‌دهند. البته فراموش نکنیم که ممکن است صدای بلند ما با لحن تحکم‌آمیز نیز بیامیزد و به کلام ما جنبه دستوری ببخشد که خود به نوعی اختلال در ارتباط با دیگران را سبب می‌شود. احمد یحیایی‌ ایله‌ای در کتاب ?تشریفات هتل? می‌گوید: ?همانطور که هر فرهنگ نسبت به فرهنگ‌های دیگر از بسیاری جهات متفاوت است از نظر ارتباطی نیز تفاوت‌هایی مشهود است. برای مثال مردم آذربایجان عموما بلندتر و درشت‌تر از مردم فارس و اصفهان سخن می‌گویند. همچنین شهرنشینان نسبت به روستاییان و عشایر آرام‌تر و با بلندای کمتری سخن می‌گویند.

در تبیین علت یا علت‌های این پدیده عوامل گوناگونی دخالت دارند و یکی از آنها محیط جغرافیایی و شرایط اقلیمی است. مردمان کوهستان‌ها و دشت‌های فراخ به نسبت شهرنشینان از بلندای بیشتری در سخنگویی و محاوره استفاده می‌کنند. حرفه در بلندای صدا موثر است. کارگران و کارکنان سازمان‌های صنعتی که با سروصدای بیشتری سروکار دارند، از کارمندان اداری که در دفترهای تمیز و بی‌سروصدا و با موزیک ملایم کار می‌کنند، بلندتر صحبت می‌کنند. معلمان عمدتاً نسبت به دیگر حرفه‌ها مانند پزشکان یا کارمندان دفتری و حسابداران از بلندای صدای بیشتری در محاوره با دیگران استفاده می‌کنند. از سوی دیگر هراندازه سروصدا و عوامل اختلال‌زا وجود داشته باشد بلندای صدایی بیشتر می‌شود.?

نکته ششم: گول نزنید!

یادتان باشد برمبنای نوع صحبت کردنتان، خیلی وقت‌ها مورد قضاوت قرار می‌گیرید. پس بهتر است در این زمینه تمرین کنید تا بتوانید بهتر حرف بزنید. البته این به معنای این نیست که دیگران را گول بزنید. شما باید صادقانه با دیگران روبه‌رو شوید. اما اگر خودتان می‌دانید که طرز صحبت کردنتان مناسب نیست، بهتر است کمی روی آن کار کنید تا بتوانید ارتباط بهتری با دیگران برقرار کنید.

بگو تا ذهنت را بخوانم

خانم دکتر ?سیما فردوسی?، روانشناس، در مورد نوع صبحت کردن و تاثیر آن روی دیگران و قضاوت در مورد شخصیت‌ها، حرف‌های خواندنی زیادی دارند. یادداشت اختصاصی ایشان را در این زمینه بخوانید. تمام افراد باید به شیوه‌ای سخن بگویند که تاثیرگذار و محترمانه باشد، اما فراموش نکنیم که نوع صحبت کردن به خانواده، فرهنگ و چگونگی تربیت افراد بازمی‌گردد و به عواملی از این دست وابسته است. به بیان دیگر اینکه کودک در چه فرهنگی رشد می‌کند و پدر و مادر در تربیت او از چه واژه‌ها یا لحنی استفاده می‌کنند، همگی بخشی از دایره لغات او را می‌سازند تا در آینده و زمانی‌که وارد جامعه شد، آنها را در طرز صحبت ‌کردنش به‌کار بگیرد. البته نقش آموزش‌ از طریق رسانه‌های جمعی، اجتماع و به‌ط‌ور کلی هر محیطی که فرد در آن حضور دارد (مانند مدرسه) را نباید نادیده گرفت، اما نقش خانواده نقشی کلیدی‌تر و مهمتر است.

پسرانه، دخترانه

به‌طور معمول پسرها بیشتر از دخترها در خارج از محیط خانه حضور می‌یابند. آنها از همان سنین کودکی ممکن است گاهی در کوچه و خیابان با دیگر هم‌سن و سالان خود سرگرم بازی شوند، بنابراین بسیاری از واژه‌ها و اصطلاحات را در خارج از محیط خانواده و در خیابان‌ها فرا می‌گیرند. برهمین اساس نوع صحبت کردن یک دختر با یک پسر بسیار متفاوت است، حتی اگر هر دو از یک خانواده باشند. برهمین اساس دخترها در سخن گفتن بسیار محجوب‌تر و آرام‌تر هستند و پسرها کمی بی‌حد و مرزتر حرف می‌زنند.

پرخاشگر یا مهربان؟

چگونگی صحبت کردن و نوع کلام، نماینده نوع تفکر افراد است. یعنی هر واژه و اصطلاحی که در کلام خود به‌کار می‌گیریم، نشان می‌دهد به چه چیز و چگونه می‌اندیشیم. همچنین نشان‌دهنده صفات شخصیتی ما به حساب می‌آید. اینکه فرد شخصیتی پرخاشگر دارد یا مهربان و باعاطفه است، انسانی حسود یا فردی منطقی‌ست، همگی در کلام ما خود را نمایان می‌کند.

به واژه‌ها دقت کن!

اگر می‌خواهیم طرف مقابل خود را بهتر بشناسیم باید روی هریک از واژگان و کلمات او و همچنین لحنی که در بیان آنها به‌کار می‌گیرد، تمرکز کنیم. اینکه آیا از کلام تکراری استفاده می‌کند یا نه و همچنین فراوانی واژه‌هایی که در کلام خود به‌کار می‌بندد، از نکات کلیدی‌ در شناخت شخصیت افراد به حساب می‌آیند. همانگونه که نحوه بیان و کلام ما برای مشاور و روانشناس از اهمیت بسزایی برخوردار است و به عنوان یک ملاک تشخیصی در سنجش میزان اضطراب، استرس، وسواس، افسردگی و دیگر اختلال‌های روحی افراد به‌کار گرفته می‌شود. خانواده‌ها باید در کلام کودکان و واژه‌هایی که به آنها می‌آموزند دقت داشته باشند و اگر در کلام خودشان نابهنجاری‌هایی دیده می‌‌‌شود، به یک روانشناس یا مشاور مراجعه کنند تا کلام آنها اصلاح شود.

برای ساختن یک زندگی مشترک موفق، هر چه بیشتر با دنیای درونی یکدیگر آشنا باشید، روابط شما راضی کننده تر و عمیق تر خواهد شد. پرسشنامه ای در زیر مطرح می کنیم به این پرسشها در کمال آرامش پاسخ دهید و سپس دفترچه هایتان را با نامزدتان مبادله کنید. بعد از آن می توانید با هم بحث و گفت و گو کنید.

موفقیت ها و تلاش های من

1. به کدام رویداد زندگی خود افتخار می کنید؟
2. این موفقیت ها چگونه زندگی شما را شکل بخشیده اند؟
3. چطور بر مسیر تفکرتان درباره خود و توانایی هایتان اثر گذاشته است؟
4. به خود بالیدن در زندگی شما چه نقشی دارد؟
5. آیا در کودکی والدین شما احساس سربلندی خود را از شما ابراز کرده اند؟
6. آیا والدین شما، علاقه خود را به شما نشان داده اند؟
7. سربلندی از پیشرفت هایتان چه نقشی در زندگی مشترک شما داشته است؟

آسیب ها و التیام های من

1. از چه رویدادها یا دوره های دشواری عبور کرده اید؟
2. چگونه این ضربه های روانی را پشت سر گذاشته اید؟
3. چگونه دوباره نیرو گرفتید و خود را التیام دادید؟
4. چگونه از خود در برابر وقوع مجدد این حوادث حفاظت کردید؟
5. این آسیب ها و روش های حفاظت تان، چه تاثیری در زندگی مشترک فعلی شما داشته است؟

دنیای عاطفی من

1. در دوران کودکی، والدین شما عواطف خشم، ترس، غم و اندوه، مهر و محبت، علاقه به یکدیگر را چگونه ابراز می کردند؟
2. آیا در دوران کودکی مشکل عاطفی خاصی داشتید؟
3. آیا احساساتتان را راحت بیان می کنید؟
4. در ابراز احساسات، چه تفاوت هایی میان شما و همسرتان وجود دارد؟

رسالت و میراث من

1. تصور کنید بالای سر قبر خود ایستاده اید، دوست دارید دیگران شما را چگونه توصیف کنند؟
2. هدف و معنای زندگی شما چیست؟ برای چه چیزی تلاش می کنید؟
3. علاقه دارید پس از مرگ تان چه میراثی به جای بگذارید؟
4. چه اهداف مهمی هنوز پیش رو دارید؟

دوست دارم چه کسی باشم؟

1. فردی که می خواهید باشید، توصیف کنید.
2. برای رسیدن به این آرمان، چه کمکی می توانید به خود کنید؟
3. چه تلاش هایی برای خود آرمانی تان کردید؟
4. چه ویژگی هایی را باید در خودتان از بین ببرید؟
5. چه رویاهایی را از خود دریغ کرده اید؟
6. دوست دارید زندگیتان در پنج سال آینده چگونه باشد؟

همه ی این تمرینات و پرسشها به شما در به دست آوردن بینش فردی عمیق تر و نقشه دقیق تر از زندگی و دنیای یکدیگر کمک می کند. کسب آگاهی و آشنایی بیشتر با همسر خود و در میان گذاشتن دنیای درونی خود با شریک زندگی، فرآیندی جاری است. این در واقع فرآیند زندگی است. بنابراین هر چند وقت یکبار اطلاعات خود را به روز کنید. روان درمانگری می گوید راز موفقیت زندگی مشترک این است که زوج ها مدام از یکدیگر بپرسند ?چه خبر؟?

شناخت یکدیگر اولین گام و مبنایی برای داشتن زندگی خوشبخت است

منظور این نیست که پس از ۲۱ روز دیگر هیچ تلاشی لازم نیست ـ اما تلاش خیلی کمتری نیاز دارید ? منظور از این قانون دادن یک هدف برای روزهایی است که احساس نامیدی می کنید. در این زمان به خودتان بگویید که ? فقط تا روز ۲۱ ادامه بده

پس بعد از هر دلخوری که بین تان پیش می آید یا حتی زمانی که می بینید رفتار همسرتان تغییر کرده اما دلیلش را نمی دانید، به او پیشنهاد گفت و گو دهید و حتی اگر از این گفت وگو طفره رفت برایش توضیح دهید که شنیدن حرف ها و احساساتش چقدر برای شما اهمیت دارد و چقدر برای بهتر کردن زندگی مشترک تان اشتیاق دارید